Ο παρεξηγημένος εγωισμός

Στην πραγματικότητα, η συμβουλή όλων  των σοφών του κόσμου (εκτός ελάχιστων) που διαλαλούσαν ότι μόνο στην περίπτωση που εξαλειφθεί το Εγώ, θα μπορούσε ένας άνθρωπος να δει την πραγματικότητα και την αλήθεια, χωρίς προσωπικό φιλτράρισμα (που καθώς έλεγαν έφερνε άμεσα τον περιορισμό) είναι απλά ένα τέχνασμα, που έχει τα αποτελέσματα που έχουν όλα τα κοινωνικά, πολιτικά και θρησκευτικά συστήματα και το αποτέλεσμα αυτό είναι η αποδυνάμωση και η εξάλειψη της διαφορετικότητας του κάθε ανθρώπου.

  Πώς είναι δυνατόν να δεις την ομορφιά, όταν δεν είναι το δικό σου πρίσμα μπροστά στα μάτια σου; Αυτό που θα δεις θα είναι μία αντικειμενικότητα και τίποτα παραπέρα, μια αντικειμενικότητα που είναι η πραγματικότητα όλων. Είναι μία αντικειμενικότητα που έχεις διαβάσει σε βιβλία, κάτι που σου έχουν περιγράψει! Τίποτα από αυτά δεν κρατάει την ιδιαιτερότητα του, αν δεν το φιλτράρεις με τα δικά σου μάτια. Μιλάμε φυσικά για οτιδήποτε περιέχει εικονικά κάτι συναισθηματικό και είναι διαθέσιμο για διαφορετικές ερμηνείες και όχι για κάτι που δεν μπορεί να φιλτραριστεί υποκειμενικά, δηλαδή ένα μνημείο, ένα αξιοθέατο η ένα τοπίο (σε περίπτωση που δεν τυγχάνει να έχεις αναμνήσεις από όλα τα παραπάνω). Εκεί σπάνια λοιπόν, βλέπεις κάτι διαφορετικό και αυτό συμβαίνει (το να δεις κάτι από αυτά διαφορετικά) μόνο σε περιπτώσεις που βρίσκεσαι σε άλογη έντονη συναισθηματική κατάσταση (τότε βλέπεις διαστρεβλωμένα) ή όταν έχεις κάτι παραπάνω από τις μέσες γνώσεις για εκείνο που βλέπεις και κατά επέκταση το δέχεσαι με διαφορετικό ενθουσιασμό ή με διαφορετική καταφρόνια.

  Οτιδήποτε και να είναι αυτό που βλέπεις με τα δικά σου μάτια και όπως και να το δέχεσαι αυτό, ποτέ να μην το απορρίψεις και ποτέ να μην τρομάξεις! Αυτό που σε εκπλήσσει ουσιαστικά, είναι ο ίδιος σου ο εαυτός και το καθρέφτισμα του που σου φανερώθηκε, εξαιτίας των εξωτερικών ερεθισμάτων που δέχτηκες. Σε περίπτωση που δεν δέχεσαι την αντίδραση σου, να είσαι σίγουρος ότι απορρίπτεις το ίδιο σου το Είναι και απομακρύνεσαι από αυτό. Σκοπός κάθε ανθρώπου, είναι να καταλάβει και να νιώσει την αλήθεια του. Όταν αυτή η αλήθεια θέλει να σου φανερωθεί, ποτέ σου μην διστάσεις να την δεχτείς. Καλή, κακή, άσχημη, όμορφη ότι και να είναι η αλήθεια σου, θα πρέπει να την δεχτείς. Σε περίπτωση που καταλάβεις, ότι μέσα σου κρύβεις κάτι τερατώδες και άσχημο και μόνο το ότι θα το ξέρεις θα σε γαληνέψει και θα σε καλυτερέψει. Μόνο όταν γνωρίζουμε αληθινά τα θετικά μας και τα αρνητικά μας, μπορούμε να αλλάξουμε και να γίνουμε αυτό που είμαστε και κατά επέκταση καλύτεροι και δυνατότεροι, σε πλήρη αρμονία με το Είναι μας και κυρίως σε θέση ισχύος απέναντι στην κοινωνική μας συμπεριφορά.

  Υπάρχουν άνθρωποι,  που  δεν μπορούν να δεχτούν την αλήθεια του Είναι τους και με δισταχτικότητα, αλλά σταδιακά θάβουν το Είναι τους κάτω από την αντικειμενικότητα. Δέχονται πιο εύκολα την άποψη ενός συστήματος ή μίας αυθεντίας και νιώθουν ολοκληρωμένοι με αυτόν τον τρόπο! Βασικά κριτήρια για να καταλάβετε αν κάποιος έχει αρνηθεί τον Είναι του, είναι να διαπιστώσετε αν αυτός ο κάποιος, δεν μπορεί να μείνει πολλές ώρες είτε πολλές μέρες μόνος του και αισθάνεται ανήσυχος χωρίς να έχει κάτι να κάνει ή να σκεφτεί, ζητώντας έτσι απεγνωσμένα την συντροφικότητα των άλλων, για να καλύψει την κενότητα του. Άλλο κριτήριο, είναι η ένταση που δείχνει αυτό το άτομο, όταν υπερασπίζεται απόψεις και θεωρίες άλλων (δεν αναφέρομαι στην υπεράσπιση κάποιου, όταν το δίκιο είναι με το μέρος του και αυτός έχει αδικηθεί) και προσπαθεί να δεχτεί τα εύσημα για τον ίδιο του τον εαυτό (για να νιώσει γεμάτος με πνευματικότητα).  Ένα τρίτο κριτήριο είναι η χοντροκοπιά που τον χαρακτηρίζει αλλά και η έλλειψη διακριτικότητας και προσωπικού στυλ.

   Όλοι αυτοί οι «θαμμένοι» έχουνε αυτή την δυσωδία και την ρετσινιά του μετρίου πάνω τους, που τους κάνει να ξεχωρίζουν από μεγάλη απόσταση, αποφύγετε τους λοιπόν γιατί όλο και κάτι θα θέλουν να αρπάξουν από εσάς. Σε όλους αυτούς τέσσερα στοιχεία είναι κοινά ꞉ η κακία, η ζήλεια, η μιζέρια και ο φανατισμός!

  Σε πλήρη αντιστάθμιση αυτής της κατάστασης, έρχεται η καθαρή ευωδιαστή αύρα ενός ανθρώπου, που έχει βρει και έχει αγαπήσει το Είναι του. Δεν χρειάζεται μεταμορφώσεις και μακρόχρονες ταλαιπωρίες, το μόνο που είναι απαραίτητο για να μπορέσεις να έχεις και εσύ το σίγουρο βήμα και την ήρεμη αυτοπεποίθηση ενός υπέρ-γήινου ανθρώπου. που έχει αγκαλιάσει το Εγώ του, είναι η ενδοσκόπηση. Ο βασικός σκοπός είναι η αλλαγή, να αλλάξουμε την πνευματική κατάσταση μας δηλαδή.   Η αλλαγή εδώ ορίζεται σαν αλλαγή δέρματος, ας ακολουθήσουμε το αξιόλογο παράδειγμα των φιδιών και για διαφορετικούς λόγους βεβαίως, ας πετάξουμε μακριά το παλιό μας δέρμα που μας φόρεσε η κοινωνία και ας αφήσουμε να αναδειχθεί το δικό μας μοναδικό χρωματιστό δέρμα! Ας τυλιχθούμε στην μοναδικότητα της ανεπανάληπτης ευθυμίας μας. Ας τυλιχτούμε στην φυσικότητά μας. Διώξτε λοιπόν το βρώμικο παλιό δέρμα, που σφίγγει καθημερινά όλο και πιο πολύ πάνω σας.      Πετάξτε μακριά τα πιστεύω, τις προκαταλήψεις, τους φόβους, τις συνήθειες, την ηθική, τον πεσιμισμό, τη μετριότητα και όλα τα υπόλοιπα, που σας κρατάνε μακριά από την δική σας ομορφιά και την δική σας μοναδικότητα! Μακριά από το μοναδικό και γεμάτο εκπλήξεις μονοπάτι της ζωής σας..

  Είναι μεγάλος λάθος αυτή η παρεξήγηση, που υπάρχει γύρω από αυτούς που έχουν αγαπήσει το Είναι τους και σαν συνέπεια αναδύθηκε έντονα και δυναμικά το Εγώ τους, παραμερίζοντας το Αυτό. Ένα Εγώ, δεν είναι απαραίτητα κάτι επικίνδυνο και επιβλαβές, απλά επειδή είναι υπερήφανο, σκληρό, ελεύθερο και μοναδικό. Να κάτι, που πρέπει να βάλετε καλά στο μυαλό σας! Το Εγώ του καθενός, είναι η κύρια αρετή του και το κύριο όπλο του. Όταν κάποιος αγαπάει το Εγώ του, αυτό τον κάνει ήρεμο και δυνατό.

  Η αδιαλλαξία, η ηλιθιότητα και η κακία κάποιου δεν έχουν να κάνουν με το εκ γεννησιμιού Εγώ του, αλλά με την αρχικές επιρροές που πήρε από την κοινωνία και το περιβάλλον που έζησε σε μικρή ηλικία και είχαν ως αποτέλεσμα την διαστρέβλωση του Εγώ του (ας μην υποτιμήσουμε εδώ τις καλές και σημαντικές επιρροές βοήθειας που δέχεται το Εγώ σε μικρή ηλικία από την οικογένεια, με την μορφή της αγάπης και της ανατροφής και από το σχολείο με την μορφή της μόρφωσης και της ομαδικής εξοικείωσης, πράγματα πολύ σημαντικά για την αρχική αναγνώριση και ανάπτυξη της ταυτότητας και της κοινωνικής αποδοχής του κάθε ατόμου). Στην συνέχεια όμως, καθώς έφτασε σε ώριμη ηλικία, το ότι άφησε τον εαυτό του να γίνει ένα παρακμιακό, κακιωμένο τέρας, χωρίς ίχνος εκλεπτυσμού και διακριτικότητας, είναι καθαρά δικό του λάθος. Ήξερε, ότι ήταν ένα αποτέλεσμα επιρροών και όχι μία ξεχωριστή μοίρα και όμως άφησε τον εαυτό του να είναι το αποτέλεσμα των αρχικών του επιρροών. Ξέρουμε καλά γιατί το έκανε αυτό, το έκανε γιατί διάλεξε τον εύκολο και στρωμένο δρόμο. Το φταίξιμο πέφτει εντελώς πάνω του λοιπόν, γιατί είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του όπως είναι ο καθένας μας. Το να μην βρει τον δρόμο του Είναι του, τον ανάγκασε να ψάξει τον δρόμο της θέσης του στην κοινωνία. Προσπάθησε να ανέβει κοινωνικά επίπεδα, για να εξουσιάζει τους υπόλοιπους και να νιώσει ικανοποίηση, αυτό όμως δεν το ένιωσε και η οργή του έγινε μεγαλύτερη, ξεσπώντας στους γύρω του και κυρίως στους ανθρώπους που διέφεραν από αυτόν, που είχαν κάτι παραπάνω από αυτόν, που τουλάχιστον είχαν τον εαυτό τους.

  Ο εγωισμός, μας βοήθησε να αγγίζουμε καθημερινά την ευφορία της δύναμης, την σιγουριά της αυτογνωσίας, την πολλαπλότητα των επιλογών και των αλλαγών μέσα μας, την γαλήνη της αυτοπεποίθησης μας και την ζωντανή φαντασίωση της πιο ανθρώπινης ανθρωπότητας που θα μπορούσαμε να δούμε να προβάλλει στο μέλλον. Ο εγωισμός μας βοήθησε να βρίσκουμε πάντα καταφύγιο, ασφάλεια και δύναμη μέσα μας, όσο δύσκολες και να ήταν κάποιες στιγμές της ζωή μας και όσο πόλεμο και χτυπήματα και αν δεχτήκαμε. Ο εγωισμός, μας βοήθησε να ερμηνεύσουμε μοναδικά τον κόσμο και να ονειρευτούμε αυτό που ονειρεύονται οι ποιητές και φθονούν οι υπάνθρωποι των θρησκειών και των συστημάτων, δηλαδή την αγάπη, την ευτυχία, την δύναμη και την αρμονία μέσα μας αλλά και στα πάντα έξω από εμάς.! 

Σ. Γούναρης