Διάλογος όγδοος

 (8)

Α- Πώς είναι δυνατόν, όταν αγαπώ μία γυναίκα να μπορέσω να νιώσω έρωτα και για κάποια άλλη;

Β- Είναι εντελώς φυσικό και ανθρώπινο αυτό φίλε μου, διότι είναι κάτι που πηγάζει από τα βάθη των αρχέγονων ενστίκτων σου. Ο άνθρωπος, έχει πολλά βέλη που θα μπορούσε να πετάξει μοιράζοντας έρωτα, όχι μόνο ένα. Είναι αξιοθρήνητο να νιώθεις άσχημα, όταν νιώσεις ενθουσιασμό ή έρωτα για μία άλλη γυναίκα, δεν μπορείς να περιορίσεις τα ένστικτα σου. Ούτε, το να νιώσεις κάτι για μία άλλη γυναίκα, σημαίνει ότι δεν αγαπάς την δικιά σου γυναίκα. Η αγάπη δεν αντικαθίσταται, ο έρωτας από ενθουσιασμό είναι περαστικός! Το πνεύμα δέχεται περισσότερα από αυτά που του ορίσαμε να δέχεται, κάνοντάς του έτσι το πιο αποτρόπαιο ευνουχισμό. Η καρδιά σου και το πνεύμα σου, είναι ένα σύμπαν και όπως το σύμπαν, έτσι και εσύ είσαι άπειρος και ανεξιχνίαστος.
Α- Σωστά αυτά που μου είπες, εάν η γυναίκα που αγαπώ όμως δεν τα καταλάβει όλα αυτά;

Β- Τότε να επιμείνεις και να την κάνεις να καταλάβει, λέγοντάς της ότι αυτή είναι η αλήθεια του ανθρώπινου όντος και ότι όταν κάποιος περιορίζει τον έρωτα και τον πόθο του, τότε περιορίζει τον ίδιο του τον εαυτό!

Σ. Γούναρης